Vreemde vogels in Samburu: "The aliens are coming!"

3 december 2013

Door dichte mist naar Samburu National Park

Wij verplaatsen ons in noordelijke richting. We passeren de evenaar bij Nanyuki en rijden daarna door een immens landbouwgebied. Veel Nederlanders hebben hier de laatste jaren kassen gebouwd waarin voornamelijk rozen en plantgoed worden gekweekt. Veel zien we niet van de omgeving vanwege dichte mist. Diverse automobilisten lijken zich weinig aan te trekken van de mist en halen op de tweebaansweg in als nooit tevoren. Mungai stuurt ons er voorzichtig en uiterst alert doorheen. Na verloop van tijd dalen we af van het hooglandplateau. Meteen trekt de mist op. Meestal is het hier droog en heet, maar nu is het koel en nat. Vlak na het middaguur, op het moment dat we onze eindbestemming Samburu Nationaal Park bereiken, droogt het op. Bij de toegangspoort wacht onze eerste verrassing. Onder de poort nestelen zwaluwen. Ze vliegen af en aan. Hun gezamenlijk geroep galmt onder de poort en vormt een orkaan van geluid. Met mijn spiegelreflexcamera maak ik een video om een indruk te geven van de aantallen en van het geluid. Ik heb een stukje toegevoegd met 10 keer vertraging. Dan kunt u de zwaluwen even tellen.

Een superdeluxe tent met fantastisch uitzicht

Op advies van Peter Huysman verblijven wij in Ashnil Samburu, een zogeheten 'tented camp'. Hoewel ik al diverse malen in Samburu was, ken ik deze lodge niet. Kan ook niet, want het is pas drie jaar geleden geopend. Ashnil ligt pal aan de rivier. Vanuit alle 'tenten' heb je een overweldigend uitzicht: op de oevers van de rivier, de open vlakte erachter, en de bergketen in de verte. Een van de bergen aan de horizon heeft een perfecte kegelvorm. De tenten zijn aan de voorkant voorzien van canvas tentdoek met grote ramen van gaas. Elke tent is voorzien van een grote stijlvolle veranda. De achterkant van elke tent is opgetrokken van bakstenen, voorzien van een echte voordeur en een luxe badkamer. De vloer van de tent is van gelakt hardhout. Ze noemen het een tent en vanwege de canvas voorkant beleef je dat ook zo. Niettemin is het superdeluxe. Het is een veel voorkomende soort accommodatie in de toeristenbranche in Afrika. Wie op een comfortabele manier naar Afrika wil en niet eerder een tented camp heeft gezien, zal misschien terugschrikken van dit woord. Veel mensen willen namelijk niet kamperen. Nu weet u dat het niet ermee te vergelijken is. Integendeel. Niet eerder verbleef ik in Samburu in een zo prachtige en luxueuze locatie! En wat een adembenemend uitzicht. Prins Bernhard zou jaloers zijn.

Ik lig heel even languit op het comfortabele bed en geniet van het uitzicht en alle vogelgeluiden. In de verte klinkt luid getrompetter: olifanten! Al snel zie ik ze aan de overkant van de rivier: een vrouwtjesolifant draaft voorbij, gevolgd door een hele stoet hitsige mannetjes en daarna de rest van de kudde. Ze trompetteren er op los. Het is een schitterend schouwspel. Wie dacht dat olifanten altijd behoedzaam en sloom zijn….

Prachtig licht en heldere pastelkleuren.

Vanaf vier uur in de middag gaan we “gamedriven”. Dat betekent rondrijden in het park op zoek naar vogels en dieren. Het dak van de wagen kan omhoog zodat we rondom vrij uitzicht hebben. Dat we maar met ons tweeën aan deze reis begonnen was even slikken, maar nu is het een voordeel: we hebben maximale bewegingsvrijheid en zitten elkaar geen moment in de weg. Meteen nadat we ons tentenkamp buiten rijden zien we een grote groep giraffes rondom ons heen staan. Eén ervan blijft pal voor de auto staan, onverstoorbaar. Nu kunnen we goed zien hoe hoog deze dieren zijn. Ze worden gloedvol belicht door de zon. Het prachtige licht en de schilderachtige pastelkleuren; Samburu staat er om bekend. Het is een onvergetelijk beeld!

Video Giraffes in Samburu

Impala's vervelen nooit!

Even verderop staat een groep sierlijke impala's langs de zandweg. Je ziet deze antilopensoort in een groot deel van Afrika. Ze zijn enorm talrijk, dus je kunt ze vaak zien. Ze zijn actief en alert en zien er sierlijk uit. Daarom verveelt het nooit. Ik hoor nogal eens: "Kijk, impala's. Die hebben we al gezien dus rij maar door." Mij hoor je niet klagen als we weer eens ervoor stoppen. Niet alleen is het om ervan te genieten, ook probeer ik steeds te zoeken naar een nieuw beeld voor een foto met net weer een betere compositie, een mooi strijklicht, of juist tegenlicht. En nu is er voor mij een nieuwe dimensie: door het filmen komen de foto's tot leven. In onderstaand filmpje kunt u even meegenieten.

Paradijs voor natuurliefhebbers, je ziet hier zelfs buitenaardse wezens!

Het is opmerkelijk dat dieren en vogels zo dicht te benaderen zijn met de auto; ze zien er geen gevaar in. Zo kunnen wij dichtbij een kleurrijke grijskopijsvogel komen, Hij heeft een knalrode snavel en bovendien knalblauwe rugveren. Schitterend! Een kleine groene bijeneter is al even fotogeniek. Hij zit keurig op een geschikte open ruimte voor een leuke compositie. Heel fijn! Man, het is hier een paradijs voor natuurliefhebbers.

Gray-headed Kingfisher / Grijskopijsvogel

Green bee-eater / Kleine groene bijeneter

Alleen de grijze wouwen, waarvan Anne graag een close-up wil, werken niet mee. We zien er verschillende, maar blijven steeds op grote afstand. In plaats daarvan treffen we enkele 'vreemde vogels' aan. De één is een gierparelhoen, de ander een geelkeelfrankolijn. Van een afstandje niks bijzonders, maar als je goed naar beider kop kijkt: het lijken wel buitenaardse wezens!  Ja hoor, kijk maar uit! Het lijkt te gebeuren: "The aliens are coming!".

Vulturine Guineafowl / Gierparelhoen

Yellow-necked Spurfowl / Geelkeelfrankolijn

Luipaard in een boom!

Tegen zes uur zakt de zon naar de horizon; het wordt nu snel donker. We zijn een eind verwijderd van ons kamp, terwijl we daar om half zeven terug moeten zijn. Zo zijn de parkregels. Mungai besluit daarom dat het welletjes is en zet de gang erin. We zagen tal van schitterende vogels, giraffes prachtig in het zonlicht en dartele impala’s, Verwend als ik ben vind ik het toch een beetje jammer dat we geen roofdieren zoals leeuw, hyena of jachtluipaard hebben gezien. Dat zijn toch dieren waar Samburu zijn populariteit aan dankt. Misschien morgen? Plotseling roept Mungai “leopard!” en stapt op de rem  Daar ligt hij (of zij): languit over een tak in een acaciaboom. Het is al aan het schemeren en het is op redelijke afstand. Toch willen we natuurlijk een foto. We halen alles uit onze camera’s wat er aan technisch vernuft in zit. Een haarscherp beeld lukt niet, niettemin zijn wij beiden tevreden met het resultaat. En met deze spectaculaire vondst uiteraard!