Apen aan de haal met uw golfballen

1 december 2013

De aanleiding voor deze reis

In 2009 reisde ik met Stichting Natuurreizen en touroperator Ontdek Kenya drie weken door Kenia. Al in de loop van die reis wist ik het: dit is dé manier waarop ik van Afrika wil genieten: niet in de stad, niet aan het strand, maar voortdurend in natuurgebieden met een kleine groep gelijkgezinde natuurliefhebbers in een ruime, comfortabele wagen, met een vaste (vogel)gids, in een laag tempo en in mooi gelegen hotels met goed eten.

Al vanaf het jaar erop wilde ik een vervolg en probeerde mij via Ontdek aan te sluiten bij een groep of mensen te vinden die met mij mee wilden. Steeds vergeefs. Tot dit jaar. Het is in de zomer van 2013. Peter Huysman van Ontdek mailt mij: er is iemand die een reis wil doen en reisgenoten zoekt. Peter vraagt of ik belangstelling heb….

Op 30 november begint het nieuwe avontuur. Meer reisgenoten vonden we niet en daarom bestaat ons reisgezelschap uit drie personen: Anne, gids (tevens chauffeur) Mungai en ik. Eindelijk, het is gelukt!

We arriveren vroeg in de avond op de luchthaven van Nairobi. Binnen een uur nadat we de vliegtuigtrap afdaalden, hebben we een visum geregeld, paspoortcontrole gehad, onze koffer van de bagageband gehaald, Mungai begroet en de bagage ingeladen in de wagen. Ook heeft Mungai inmiddels de auto uit het overvolle  parkeerterrein gewurmd. Een recordtijd! We overnachten net buiten Nairobi, vlak naast de snelweg naar Thika, in het eenvoudige, maar ruime en schone Paradise Gardens. Meer heeft een mens niet nodig: een schoon bed, warm en koud stromend water en een goed ontbijt.

Aberdare Country Club

De volgende morgen zetten we koers naar de heuvels van de Aberdares. Net als Nairobi ligt het hoog: tussen de 1800 en 2000 meter boven de zeespiegel. Daardoor is het lekker koel. Het regent af en toe. Het is hier heel vruchtbaar en het is overal fris groen. Men verbouwt er ananas, koffie en zelfs rijst. We verblijven twee nachten in de Aberdare Country Club. 

Het ligt op een heuvel en heeft daardoor een weids uitzicht. De club is omgeven door een privéterrein voorzien van een golfbaan en een klein natuurreservaat. Het gebouw heeft de uitstraling van een Engelse high societyclub zoals die veel bestonden in de koloniale tijd. 

Van de allure is niets verloren gegaan. Een paar dingen zijn wel veranderd: het is geen besloten club meer en bij het golfen dient rekening te worden gehouden met de rondlopende dieren. En dat zijn er nogal wat: impala’s, knobbelzwijnen, bavianen en zelfs giraffes! Een golfer mag zijn balletje niet slaan als zich bij de beoogde landingsplaats een baviaan bevindt. Die zou het balletje dan namelijk onder andere als een stukje speelgoed kunnen beschouwen en er allerlei rare dingen mee kunnen doen.

Aha, hier ziet u enkele van de belhamels die de golfers zo in de weg zitten.

Filmpje: Baviaan aan het ontbijt

Het knobbelzwijn ziet er vervaarlijk uit, maar zodra je dichterbij komt gaat 'e er vandoor

Impala's 

Wandelen tussen giraffes en impala's 

Wij zijn hier niet om te golfen. De beestjes zitten ons dus niet dwars, allesbehalve! We genieten ervan. De club heeft twee attracties: een prachtige tuin vol met kleurrijke vogels en een wandeling tussen de wilde dieren. Niet in je eentje overigens. Sinds iemand hier een dodelijke trap kreeg van een giraffe gaat er in en deel van de tuin (1300 hectare!) een parkwachter mee. Een wandeling over het uitgestrekte terrein is een feest. Je loopt letterlijk tussen de zebra’s, de antilopen en de giraffes. Het voelt overigens nooit onveilig, want de dieren houden zelf voldoende afstand. Dat is maar goed ook; het is niet bepaald aan te raden om tussen de indrukwekkend hoge poten van een giraffe door te lopen. Daar heeft zelfs een leeuw groot ontzag voor!